- Αρχική
- Η Βοιωτία χτες και σήμερα
- Η ιστορία
- Πολιτισμός
- Η φύση της Βοιωτίας
- Η Βοιωτία στο σήμερα
- Πόλεις και χωριά
- Επαγγελματικός οδηγός
- Επικοινωνία
Σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του Ελικώνα και σε υψόμετρο 400 μ. βρίσκεται η Αγία Τριάδα, ένα…
Το Ζεμενό είναι μικρός οικισμός του νομού Βοιωτίας, χτισμένος πλευρικά του δρόμου που συνδέει την…
Ο Πανοπέας, ή Πανόπεια, είναι αρχαία Φωκική πόλη της Φωκίδας και γνωστή πόλη του Κοινού…
Οι τραγόμορφοι Κουδουναραίοι είναι ένα παλιό έθιμο (30 αιώνων) της περιοχής του Διστόμου Βοιωτίας που…
Ιστορία Το χωριό βρίσκεται δυτικά της Θήβας, σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από αυτήν. Η…
Οι ιστορικές μαρτυρίες που αφορούν τη βυζαντινή Θίσβη είναι ανεπαρκείς και δεν τεκμηριώνουν τα ιδιαίτερα…
Το Νεοχώρι, είναι ένα μικρό χωριό χτισμένο στους πρόποδες του Ελικώνα.Παρ'όλο το όνομά του που…
Ο ναός φέρει το όνομα του προστάτη του χωριού, δίπλα στον Ασωπό Ποταμό. Η παράδοση…
Ο Ναός της Παναγίας βρίσκεται στην ενορία της Σκριπούς στον Ορχομενό. Γιορτάζει στις 10 Σεπτεμβρίου.Για…
Η πλούσια ιστορική διαδρομή της Δαύλειας ανά τους αιώνες έχει αφήσει πολλά αξιοθέατα ως κληρονομιά…
Ο πύργος είναι μάλλον Φράγκικος και χρησίμευε σαν στρατιωτικό φυλάκιο και φρυκτωρία. Βρίσκεται σε χαμηλό…
Tα Λεύκτρα ως μικρή πόλη της αρχαιότητας απέκτησε την ιστορική της σημασία και έγινε πανελλήνια…
Οι «Κήποι Αλιάρτου» αποτελούν μοναδικό στη χώρα μας δείγμα Αγγλικής αρχιτεκτονικής κήπων ενώ στον ίδιο…
Πόσο γελοίο ακούγεται... Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μια καφετέρια. Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν "καλά" το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία. Πως καλά είμαστε ακόμα γιατί ένα μέρος του πληθυσμού μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο.
Χθες σε πείσμα της γενικής κατάθλιψης είχα τα κέφια μου. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν διαρκώς λες και είχα γυρίσει στην ηλικία των 20, τότε που κανονίζαμε τι θα κάναμε το Σαββατοκύριακο, κάτι που δυστυχώς δεν θα το ζήσουν τα παιδιά μας. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. Γύρω στις 12:30 το μεσημεράκι εγώ πλήρης καφέδων και τσιγάρων και με την αδρεναλίνη να είναι σε δυσθεώρητα ύψη απαντώ στην γνωστή νομική υπηρεσία της πιο αγαπημένης τράπεζας.
Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη μετόπη της αξιοπρέπειας.
Επιτρέπεται η Αναδημοσίευση με Άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές ..
Φιλοξενία απο Τopwebhost.gr
