- Αρχική
- Η Βοιωτία χτες και σήμερα
- Η ιστορία
- Πολιτισμός
- Η φύση της Βοιωτίας
- Η Βοιωτία στο σήμερα
- Πόλεις και χωριά
- Επαγγελματικός οδηγός
- Επικοινωνία
Ιστορία Το χωριό βρίσκεται δυτικά της Θήβας, σε απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων από αυτήν. Η…
Σε ένα λόφο ύψους 240 μέτρων νότια από την πόλη της Λιβαδειάς, στο λόφο με…
Η Ευαγγελίστρια είναι ορεινό χωριό του νομού Βοιωτίας του δήμου Αλιάρτου. Βρίσκεται στις πλαγιές του…
Ο πύργος είναι μάλλον Φράγκικος και χρησίμευε σαν στρατιωτικό φυλάκιο και φρυκτωρία. Βρίσκεται σε χαμηλό…
Για τις Μούσες υπήρχαν πολλές διαφορετικές εκδοχές στην αρχαιότητα, που αφορούσαν τόσο την καταγωγή τους,…
Στον κόλπο της Δομβραίνας βρίσκονται οι Βοιωτικές αρχαίες πόλεις Σίφαι ή Τίφα. Στον ανατολικό μυχό…
Μία από τις πλέον σημαντικές πληθυσμιακές ομάδες που συνεχίζει να είναι εγκαταστημένη στη Βοιωτία είναι…
Η Αγία Βαρβάρα θεωρούνταν προστάτιδα των παιδιών από τις κακές παιδικές ασθένειες και ιδιαίτερα της…
Στην ελληνική μυθολογία, η Αλκμήνη ήταν ηρωίδα της Βοιωτίας και της Αργολίδας, μητέρα του μεγαλύτερου…
Ονομασία Το όνομα του χωριού πιθανότατα προέρχεται από ομώνυμο μικρό μοναστήρι που λειτουργούσε από τον…
Σκαρφαλωμένη στις πλαγιές του Ελικώνα και σε υψόμετρο 400 μ. βρίσκεται η Αγία Τριάδα, ένα…
Παυσανίας 9.40.10 " Όπως πλησιάζει κανείς την πόλη βλέπει ένα κοινό τάφο των Θηβαίων που σκοτώθηκαν…
Πέντε χιλιόμετρα δυτικά από το χωριό Διόνυσος ή αλλιώς Τσαμάλι του Δήμου Ορχομενού Βοιωτίας στην…
Πόσο γελοίο ακούγεται... Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μια καφετέρια. Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν "καλά" το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία. Πως καλά είμαστε ακόμα γιατί ένα μέρος του πληθυσμού μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο.
Χθες σε πείσμα της γενικής κατάθλιψης είχα τα κέφια μου. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν διαρκώς λες και είχα γυρίσει στην ηλικία των 20, τότε που κανονίζαμε τι θα κάναμε το Σαββατοκύριακο, κάτι που δυστυχώς δεν θα το ζήσουν τα παιδιά μας. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. Γύρω στις 12:30 το μεσημεράκι εγώ πλήρης καφέδων και τσιγάρων και με την αδρεναλίνη να είναι σε δυσθεώρητα ύψη απαντώ στην γνωστή νομική υπηρεσία της πιο αγαπημένης τράπεζας.
Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη μετόπη της αξιοπρέπειας.
Επιτρέπεται η Αναδημοσίευση με Άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές ..
Φιλοξενία απο Τopwebhost.gr
