- Αρχική
- Η Βοιωτία χτες και σήμερα
- Η ιστορία
- Πολιτισμός
- Η φύση της Βοιωτίας
- Η Βοιωτία στο σήμερα
- Πόλεις και χωριά
- Επαγγελματικός οδηγός
- Επικοινωνία
Η Στείριδα (ή Στίριδα) ήταν αρχαία Φωκική πόλη που βρισκόταν στις δυτικές πλαγιές του Ελικώνα,…
Η Χαιρώνεια βρίσκεται στη δυτική Βοιωτία και κατά την αρχαιότητα συνόρευε βόρεια με τον Ορχομενό,…
Η Θίσβη είναι σήμερα οικισμός του νομού Βοιωτίας. Βρίσκεται στα δυτικά του νομού κοντά στις…
Οι ιστορικές μαρτυρίες που αφορούν τη βυζαντινή Θίσβη είναι ανεπαρκείς και δεν τεκμηριώνουν τα ιδιαίτερα…
Χτισμένη το 12ο αιώνα, στην ακμή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και ανακαινισμένη το 1665, στα χρόνια…
Η Αράχωβα (ή Αράχοβα) είναι μία ορεινή κωμόπολη του Νομού Βοιωτίας χτισμένη στις νότιες πλαγιές…
Από την εκπομπή της ΕΤ3: O Τόπος και το τραγούδι του Εκτενής αναφορά στον παραδοσιακό…
Αρχαία πόλη της Αλιάρτου. Η ακρόπολη βρίσκεται πολύ κοντά στη σύγχρονη πόλη. Τα ερείπια μαρτυρούν…
Ο Αθανάσιος Σκουρτανιώτης γεννήθηκε το 1793 στα Σκούρτα των Δερβενοχωρίων, τα οποία ήταν το μεγαλύτερο…
Ο Μινύας ήταν ήρωας του βοιωτικού Ορχομενού και γενάρχης των Μινύων, ενώ προς τιμήν του τελούνταν τα«Μινύεια».…
Η Ασωπία είναι το χωριό του νομού Βοιωτίας που οι κάτοικοί του σχεδόν όλοι ασχολούνται…
Στην ελληνική μυθολογία η Θίσβη ήταν θυγατέρα του ποτάμιου θεού Ασωπού και έδωσε το όνομά…
Η Δομβραίνα είναι όμορφη κωμόπολη του νομού Βοιωτίας, κουρνιασμένη κάτω από τη σκιά του ιερού…
Η ίδρυση της Μονής χάνεται στο διάβα του χρόνου και μόνο η ιστορικότητα της τοποθεσίας…
Πόσο γελοίο ακούγεται... Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μια καφετέρια. Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν "καλά" το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία. Πως καλά είμαστε ακόμα γιατί ένα μέρος του πληθυσμού μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο.
Χθες σε πείσμα της γενικής κατάθλιψης είχα τα κέφια μου. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν διαρκώς λες και είχα γυρίσει στην ηλικία των 20, τότε που κανονίζαμε τι θα κάναμε το Σαββατοκύριακο, κάτι που δυστυχώς δεν θα το ζήσουν τα παιδιά μας. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. Γύρω στις 12:30 το μεσημεράκι εγώ πλήρης καφέδων και τσιγάρων και με την αδρεναλίνη να είναι σε δυσθεώρητα ύψη απαντώ στην γνωστή νομική υπηρεσία της πιο αγαπημένης τράπεζας.
Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη μετόπη της αξιοπρέπειας.
Επιτρέπεται η Αναδημοσίευση με Άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές ..
Φιλοξενία απο Τopwebhost.gr
